Вясну ніяк не знаходжу, згубілася недзе ў трох соснах. Штодня іду па яеслядах. І сама заблудзілася ў снах, у мроях, у нашых з табою сустрэчах. Пакажы мне, мой свеце, дарогу, навучы мяне, дзе знайсці тую светлую, добрую панну, што прыносіць цяпло і каханне, выйсці з кола зачараванага, шчодрым лёсам наканаванага. Ты даруй мне, вясна, я стамілася, не знайшла я цябе, заблудзілася.
|
|